احساس می کنم امیدی به آینده ندارم و اوضاع من در اینده بهتر نخواهد شد

احساس می کنم بیش از یک شخص متوسط برای زندگی زحمت کشیدم و شکست خوردم

دیگر مثل گذشته از اتفاقات خوب خوشحال نمیشوم و ذوق نمی کنم

مثل قبل تمایلی به ارتباط با آدم ها، ملاقات و صحبت کردن با آنها ندارم

این روزها تصمیم گیری برای سخت تر شده و معمولا آنها را به تعویق می اندازم

این روزها دچار بی اشتهایی یا پرخوری می شوم

خواب من دچار مشکل شده ،خیلی زیاد می خوابم ،خیلی کم میخوابم یا خواب با کیفیتی ندارم

احساس بی جانی می کنم ،احساس اینکه بیش از اینکه زنده باشم،مرده ام

باید تلاش زیادی کنم تا کارهای ساده را انجام دهم

در طول روز بسیار احساس خستگی و بی حوصلگی دارم

علاقه ام را به جنبه هایی از زندگی ام که قبلا برایم مهم بود ،از دست داده ام

فکر می کنم این روزها کسی احساسات مرا درک نمی کند حتی برخی از نزدیکانم

گاهی از خودم سوال می پرسم که اصلا چرا به این دنیا آمده ام ؟من کیستم ؟ و پاسخ مناسبی پیدا نمی کنم

اغلب موقع انجام کارها در افکارم غرق می شون و متوجه گذر زمان نمی شوم

نسبت به قبل زودرنج تر شده ام و غمگین و ناامید می شوم